Gisteren mocht ik in Weert getuige zijn van de grote “ja, maar omdenk show” en ik heb er enorm van genoten.
Twee acteurs / trainers die volledig op elkaar ingespeeld zijn. Wat wil je ook, als het complete team van ja-maar al richting de 800 voorstellingen gaat…..Met prachtige voorbeelden weten ze aan te tonen hoe vast we allemaal zitten in probleem denken. En dat je daardoor alleen maar vaster in het probleem komt. Een probleem beschouwen als een feit en daar de kracht uithalen om te komen tot nieuwe wegen en inzichten, dat is de kunst. Een soort van mentaal judo. Gewoon accepteren wat er is. Net als bij de trainingen theatersport die ik jaren geleden eens heb gevolgd. En ook nog allemaal raakvlakken met het gedachtegoed van appreciative inquiry. Focus op wat er is en dat groter maken.
Ja, maar als dat nou niet werkt…? Jaaaaaaa, het werkt!