Als kleine jongen in Westfriesland leer je schaatsen. Toen waren er nog winters. Achter een stoel voorzichtig de eerste slagen maken. Dat heb ik dus nooit onder de knie gekregen. Toen een paar jaar geleden op nog geen drie kilometer afstand ijsbaan de Westfries werd gebouwd vond ik het noodzakelijk om de schade in te halen. Dat is een Westfries toch aan zijn stand verplicht. Leren schaatsen dus. Inmiddels heb ik drie jaar les. Ik kom vooruit en ga zelfs pootje over. Vanavond wederom les gehad. Soms toch nog de neiging om het op te geven, omdat het er zo eenvoudig uit ziet bij een ander en het er bij mij niet uitziet. Zelf doen, zelf vallen, zelf weer opstaan, zelf weer doorgaan. Dat is toch de enige manier om het te leren. Zoals bijna met alles……..Stug doorgaan dus.