In 2008 brachten we onder de titel van dit blogbericht ons tot nu toe laatste WC (Wognums Cabaret) programma. Een Westfries vraagt op deze manier of er nog ergens connecties te vinden zijn met “are” (andere) Westfriezen. Robbert de Lange, een fijne collega, uit de Wieringermeerpolder is er ook zo één. Hij had al eens verteld tegen me, dat zijn vader in Wognum geboren was, “ergens in een wit huissie an de Oosteinderweg”. Gisteren toch mijn moeder maar eens gevraagd of ze ene De Lange kende.
Jazeker, Jaap, Frans, Afra, en nog een paar namen noemde ze. Allemaal van De Lange.
Gisteren via een paar SMS berichten tussen Robbert en mij nog wat gegevens gewisseld.

Hoe heet je vader en hoe oud is hij?
Frans, van 1946. Één van de elf. Jouw moeder?
81 nu. Vera Ursem, van Klaas.

Dit mini onderzoek a la spoorloos leidde er toe dat Afra de Lange, oud buurmeisje, nu 79 jaar oud, graag het telefoonnummer van mijn moeder wil hebben. Als ze in april met een jaarlijks uitje Wognum weer eens gaat bezoeken, wil ze toch “effe een koppie doen bij mijn moeder”. De wereld blijft klein, met Wognum als middelpunt en Westfriezen als heerlijke nieuwsgierige ouwe wijven. Met name met de vraag van wie iedereen er toch “van de ien of aar is!”